Αυτές τις μέρες βλέπουμε ότι επικρατεί μεγάλη σύγχυση γύρω από το θέμα της εκπαίδευσης σε περίοδο πανδημίας. Όλοι περιμένουμε με αγωνία κάποια καινούργια ανακοίνωση για το πως θα συνεχιστούν τα μαθήματα μας. Ιδιαίτερα τα παιδιά που προετοιμάζονται για Πανελλήνιες βρίσκονται σε πολύ δυσχερή θέση, γεγονός απολύτως λογικό. Εδώ είχαμε οι προηγούμενες γενιές τρελό άγχος, που δίναμε πανελλήνιες προ Τσιόδρα.
Βλέποντας τους φίλους μου που δίνουν πανελλήνιες να αγωνιούν, να διαβάζουν και να ανεβάζουν #πανελελέ2020 memes, σκέφτομαι τον εαυτό μου στην τρίτη λυκείου. Πριν ένα χρόνο, ως υποψήφια κι εγώ, δεν πήγαινα σχολείο, είχα μετακομίσει στο φροντιστήριο, έκανα καλές επαναλήψεις, ξεκίνησα δυο σειρές στο νετφλιξ (#είδωλο), άλλα κυρίως φανταζόμουν την πρώτη μου χρονιά στο πανεπιστήμιο. Είχα ένα πλάνο στο μυαλό μου, το οποίο είχα σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια. Είχα κάνει μέχρι και λίστα για το τι ήθελα να πάρω μαζί μου στο φοιτητικό μου σπίτι. Όλο το καλοκαίρι έκανα σχεδία για το πρώτο μου έτος, για την πρώτη μέρα στη σχολή , το σπίτι μου τα μαθήματα, την εξεταστική, τις εξόδους. ΌΛΑ .
Και ήρθε ο Αύγουστος και βγήκαν τα αποτελέσματα. Μετακόμισα στην αγαπητή Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησα την σχολή. Αλλά guess what. Δεν ήταν όπως το περίμενα. ΚΑΜΊΑ ΣΧΈΣΗ ΣΕ ΛΈΩ .
Εντάξει, ίσως υπερβάλω λίγο.
Τώρα που είμαι πρωτοετής σε καραντίνα και έχω τρελό ελεύθερο χρόνο, συζήτησα με τους φοιτητο – φίλους μου για αυτό το γεγονός και όλοι συμφωνήσαν μαζί μου. Έτσι και εγώ αποφάσισα να μαζέψω εμπειρίες του πρώτου έτους. Να καταρρίψω τους μύθους. Για να μάθουν οι μικροί και να ταυτιστούν οι μεγαλύτεροι.
Το φοιτητικό σπίτι.
Λοιπόν, φεύγεις από το πατρικό σου στα 18 και πας να μείνεις μόνος σου σε μια άλλη πόλη. Σκέφτεσαι ότι θα είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες στο σπίτι σου. Θα έχεις την ηρεμία σου ρε φίλε. Όμως, μετά από λίγο, σε χτυπάει η απουσία των γονιών σου. Τότε τους εκτιμάς πραγματικά. Καταλαβαίνεις γιατί σου γκρίνιαζαν τόσο. Πρέπει να καθαρίζεις μόνος σου, να βάζεις πλυντήριο και το χειρότερο… να πλένεις πιάτα. Don’t even get me started για το μαγείρεμα . Επίσης, όταν μετακόμισα κατάλαβα πως και η δουλειά του “μάστορα” του σπιτιού, που στο δικό μου σπίτι είχε αναλάβει ο πατέρας μου, είναι δύσκολη. Πρέπει να αντιμετωπίσεις μόνος σου τα πράγματα που χαλάνε. Επίσης, ξέρατε ότι η εργαλειοθήκη είναι must; Γιατί εγώ όχι και βίδωσα τηγάνι με μαχαίρι, αφού έπαθα mental breakdown στο τηλέφωνο με τον μπαμπά μου. Must haves φοιτητικού σπιτιού: βραστήρας, φούρνος μικροκυμάτων, κατσαβίδι, sleeping bags .
Ακόμη, όταν μένεις σε φοιτητική πολυκατοικία, δεν θα έχεις ΠΟΤΈ την ησυχία σου. Είναι σούπερ κουλ να μένεις με άλλα παιδιά στην ηλικία σου, άλλα δεν θα είναι ήρεμα. Λίγο πάρτι ο ένας, λίγο πάρτι ο άλλος, με κάτι γρήγορους υπολογισμούς η φασαρία τείνει στο άπειρο. Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα κακό, γιατί μαζί τους θα παρτάρεις και εσύ. Όμως, σκέψου την περίοδο της εξεταστικής. Να θες να διαβάσεις και να μη σε αφήνουν. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο τεστ αυτοσυγκράτησης που θα πρέπει να περάσεις.
Η πρώτη μέρα στη σχολή
Αχ πρώτη μέρα στη σχολή… Νιώθεις άγχος ότι δεν θα βρεις τις αίθουσες και δεν θα πας στο σωστό τμήμα. Φοβάσαι ότι δεν θα γνωρίσεις κανέναν και ότι θα είσαι για πάντα μόνος σου. Μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στη γραμματεία, όπου θα περάσεις το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης σου εβδομάδας (είναι σαν το ΙΚΑ για νιάτα) θα κάνεις τις καλύτερες γνωριμίες. Στο πρώτο έτος οι παρέες συνήθως είναι μεγάλες και όσο περνάει ο καιρός μένουν πραγματικοί σου φίλοι. Μην περιμένεις από την πρώτη μέρα να βρεις τις αδελφές ψυχές σου. Να έχεις στο μυαλό σου ότι στο πανεπιστήμιο υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων. Δεν είναι όλοι καλοί και ευγενικοί, θα πρέπει να αντιμετωπίσεις και τους σνομπ.
Θα σου πω και το κλισέ ΜΑΚΡΙΆ ΑΠΌ ΠΑΡΑΤΆΞΕΙΣ. Δεν θα κάνουν τίποτα κακό , αλλά αν τους δώσεις τον αριθμό σου θα σε πρήζουν στα τηλέφωνα.
Ο χώρος του πανεπιστημίου είναι ένα χάος. Δεν είναι τόσο fancy στην πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά ένας χάρτης σου χρειάζεται.
Αν πας στη σχολή με αστικό ( ΟΑΣΘ ΟΛΕ ΟΛΕΕΕ) ή άλλο ΜΜΜ σε συμβουλεύω την πρώτη μέρα να ξεκινήσεις λίγο νωρίτερα. Λίγο να αργήσει το αστικό, λίγο να χαθείς, πολύ πιθανόν να χάσεις τις πρώτες συγκεντρώσεις. Κάτι που δεν θες , γιατί αν μπεις σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο καθηστερημένος/η ΌΛΟΙ θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν.
Το σάιτ της σχολής είναι φίλος σου αλλά ταυτόχρονα εχθρός σου. Γενικά στο πανεπιστήμιο είσαι μόνος/η σου. Δεν θα σε πάρει κανείς από το χεράκι να σου πει τι να κάνεις βήμα βήμα. Θα σου δώσει η γραμματεία προθεσμία και βασικές οδηγίες και εσύ πρέπει να τρέξεις. Οι ανακοινώσεις συχνά ανεβαίνουν τελευταία στιγμή οπότε πρέπει να τις τσεκάρεις συχνά.
Γενικά το uni life
Μεγάλος μύθος είναι το πρωινό ξύπνημα. Θα τύχει να έχεις μάθημα στις 8. Δεν το γλιτώνεις με τίποτα. Συγγνώμη.
Τα μαθήματα του πανεπιστημίου είναι χίλιες φορές πιο ενδιαφέροντα. Βέβαια, μην περιμένεις ότι θα διαβάζεις λιγότερο. Και μην περιμένεις ότι θα βγει η ύλη λίγες μέρες πριν την εξεταστική. Το κλειδί είναι να διαβάζεις και μέσα στο εξάμηνο λιγάκι. Α, και να κάνεις εργασίες και να πηγαίνεις στη σχολή. Κάποιες εργασίες είναι υποχρεωτικές έτσι και αλλιώς, όμως κάποιες άλλες σου δίνουν μπόνους στο βαθμό. Βοηθάει πολύ να κρατάς και δικές σου σημειώσεις .
Άκου και αυτό… μην νομίζεις ότι τα μαθήματα του πρώτου έτους είναι εύκολα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών φτάνουν στο πτυχίο και χρωστάνε μαθήματα του πρώτου έτους. Μην αγχώνεσαι όμως. Αν δεν περάσεις ένα μάθημα τον Ιανουάριο ή τον Ιούνιο, θα το περάσεις τον Σεπτέμβρη. Γενικά, δεν έρχεται το τέλος του κόσμου όταν κόβεσαι.
Μην περιμένεις όλοι οι καθηγητές να αγαπάνε αυτό που κάνουν και να είναι δίκαιοι. Υπάρχουν και αυτοί που διορθώνουν όπως να ‘ναι (βλέπε μέθοδος ανεμιστήρα) και υπάρχουν και αυτοί που ή πρέπει να είσαι στην παράταξη τους ή να είσαι στο πτυχίο και να έχεις δώσει το μάθημα 1 εκατομμύριο φορές.
Το πρώτο εξάμηνο θα ακούς συνέχεια το “πρέπει να ξεφύγετε από τη λογική του λυκείου” των καθηγητών. ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΌΜΩΣ. Άσε που θα σας αποκαλούν συνάδελφους, το οποίο είναι τόσο κριντζ όσο ακούγεται .
Η σελίδα των ανομολόγητων της σχολής σου θα γίνει το guilty pleasure σου. Θα είναι καλή συντροφιά όταν βαριέσαι πολύ στο μάθημα ή στο λεωφορείο. Είναι τόσο κολλητικό όσο το τικ τοκ.
Η ζωή ως φοιτητής .
Τώρα θα πούμε κάποια FACTS.
- Το μάρκετ είναι πολύ ακριβό όταν ψωνίζεις μόνος σου.
- Η λέσχη, αν και στην αρχή σου φαίνεται σκέτη αηδία, όταν θα βαριέσαι να μαγειρέψεις θα είναι η καλύτερη λύση (άσε που είναι και τζαμπέ). Συμβουλή: μάθε να μαγειρεύεις για τις μέρες που θα είχε χάλια φαγητό η λέσχη, άλλα και για να ταΐζεις τους φίλους σου. Ξέρω, είναι δύσκολο, και πολύ πιθανόν να μην γίνεις μάστερ σεφ. Αλλά, γι αυτό υπάρχουν και τα ντελίβερι και τα ταπεράκια της μαμάς (σώζουν ζωές τα ταπεράκια).
- Οι μαζώξεις φίλων στο σπίτι είναι ό,τι καλύτερο. Επιτραπέζια , μπύρες, movie nights, sleepovers, απλό άραγμα.
- Θα φας πολύ bullying αν δεν παίζεις τιτσου ή τάβλι .
- Θα πρέπει να μένεις στο budget. Νομίζω ότι αυτό είναι το πραγματικό μάθημα της φοιτητικής ζωής. Να μάθεις να κάνεις σωστή οικονομία. Να μην υποτιμήσεις τη δύναμη του πάσου. Με αυτό έχεις έκπτωση σε χίλια δυο πράγματα.
Αυτά τα χρόνια που θα είσαι στο πανεπιστήμιο θα είναι όντως τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. Θα μάθεις πολλά καινούργια πράγματα, θα γνωρίσεις καινούργια άτομα, μέρη, θα αποκτήσεις καινούργιες εμπειρίες και θα ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Στο τέλος θα είσαι ένας άνθρωπος με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και απόψεις. Θα βρεις την ταυτότητα σου. Ως φοιτητής, είσαι πια σε θέση να ανακαλύψεις τον κόσμο, έστω και με την βοήθεια των γονιών σου, οι οποίοι σου χρηματοδοτούν τις σπουδές σου για να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, όχι μόνο για να πίνεις καφέδες (κάτι που είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις) .
Προσπάθησε να κερδίσεις όσα περισσότερα μπορείς μέσα από αυτά τα 4-5 χρόνια σπουδών σου. Να διασκεδάσεις αλλά ταυτόχρονα και να μάθεις.
Shout out σε όλους τους φίλους – πηγές μου ,που μοιράστηκαν μαζί μου τις εμπειρίες τους . Φωτεινή, Κώστα, Νίκο, Σταμάτη, Ελένη, Μαρία, Χριστίνα, Καλλιόπη, Ζαχαρούλα, είστε φοιτητές είδωλα.
